Een tijd van snoeien
Voor ons huis staan twee leilindes. Ze staan aan de zonkant van ons huis en in de zomer houden ze als een natuurlijk zonnescherm de zon uit onze woonkamer. In de herfst verliezen ze hun bladeren. Het is dan buiten minder zonnig dan ‘s zomers, en met die vracht blad die weg is voor onze ramen, hebben we dan toch weer een fijne, lichte woonkamer.
Er blijven dan allemaal dunne(re) takjes aan de dikke, horizontale takken zitten. Elk jaar snoeien we die dunne takken eraf, en elk jaar zijn we daar best wat laat mee. We denken dan vaak ‘Wat maken die paar takjes nou uit, het is hier binnen licht zat’. Toch valt het ons elk jaar op dat het wél verschil maakt. Die kleine takken hielden meer daglicht tegen dan we dachten, als ze weg zijn is onze woonkamer echt wat lichter.
Dit jaar trok ik voor mezelf een parallel naar het christenleven. Wat als wij die boom zouden zijn. Wat als er in ons leven ‘takken’ zijn waarvan wij denken dat ze niet zoveel uitmaken, maar die ons toch belemmeren om Gods licht echt helder te laten schijnen? Jezus zei: “Jullie zijn het licht in de wereld” (Matth.5:14a NBV21).
Hoe vaak laten we dat licht net iets minder fel schijnen, omdat er in ons leven dingen zijn die dat in de weg staan? Kleine gewoontes, afleidingen, of patronen waarvan we denken dat ze onschuldig zijn, maar die ons toch beperken in het weerspiegelen van Christus. Zelf heb ik een paar ‘takken’ uit mijn leven gesnoeid.
In Efeziërs 5:8-10 (NBV21) staat: “Nu bent u licht, nu u de Heer toebehoort. Ga de weg van de kinderen van het licht – het licht brengt niets dan goedheid voort en gerechtigheid en waarheid – en stel vast wat de wil van de Heer is.”
Zijn er dingen die jou tegenhouden om volledig te stralen zoals God het bedoeld heeft? Wat als jij precies bent wat iemand anders vandaag nodig heeft, maar er nog dingen in jouw leven zijn die dat in de weg staan? Stel je eens voor hoe je leven eruitziet als ‘die paar takken’ wel degelijk een verschil maken.
Geschreven door een gastlid van de De Kandelaar
